Lat fara við, at Bjarni Kárason Petersen ikki hevur undirtøku fyri sínum máli um fosturtøku. Tað var eitt sonevnt etiskt mál, og har høvdu flokkarnir frammanundan fríttstillað tinglimirnar, og landsstýrismaðurin hevði valt ikki tryggja sær undirtøku frammanundan, og tá kann slíkt henda.

Men so eru tað øll hini málini. Í stórmálinum um gongd í haga er Sambandsflokkurin farin inn og hevur gjørt/góðtikið 26 broytingar sín veg í mun til, hvat landsstýrismaðurin vildi. Hevði hetta málið fallið, so hevði Høgni Hoydal, landsstýrismaður, púrasta mist andlit, tí hetta er málið, sum hevur fylt mest alla tingsetuna. So her kann ein siga, at Sambandsflokkurin bjargaði samgonguni.

Síðani tók Sambandsflokkurin Bjarna K. Petersen, ið er ímóti at fáa fleiri vakmyndatól, av ræði. Eitt sindur óvæntað fekk hann sum andstøðuflokkur – tí als ongin í samgonguni var við til seta uppskotið fram – sítt uppskot til samtyktar samtykt, og tað hevur nú forpliktað landsstýrismannin til at arbeiða við nøkrum sum hann, hansara flokkur, og helst eisini hansara veljarar, eru ímóti. Samgonguflokkurin Framsókn má boyggja seg fyri andstøðuflokkinum Sambandsflokkinum.

Tað næst-mest umrødda málið (eftir gongd í haga) man hava verið tað um tøkugjøldini í alivinnuni. Har er tað nú samtykt, gamaní enn bara við 2. viðgerð, at loft skal leggjast á tøkugjaldið/avgjaldsprosentið upp á 7,5%. Hetta er ikki nakað kompromis við samgonguna, men júst sama tal, sum Sambandsflokkurin í oktober 2023 í miðlunum boðaði frá, at hann ynskti. So eisini her hevur Landsstýrið bakkað og Sambandsflokkurin fingið sín vilja.

Og sum rosinuna í pylsuendanum upplivdu vit fríggjadagin 17. mai, at samgongan ikki megnaði at manna lið. Hóast 18 fólk á dómaraseðlanum vóru einans 14 møtt upp til dystin. Tey 4 samgongutingfólkini, sum ikki møttu til arbeiðis, høvdu valt ikki at kalla varafólk inn fyri seg. Kanska tað bara var tí, at tey ikki untu varafólkunum lønina fyri tann tingfundin, men tað kann eisini hugsast, at tey vóru bangin fyri, hvussu varafólkini kundu finna uppá at atkvøða.

Helgi Abrahamsen gjørdi sína sterku misnøgd greiða á røðarapallinum, og so útvandraði hann í protest saman við restini av andstøðuni við tí úrsliti, at eftirsitandi samgongutingfólkini ikki vóru viðtøkufør. Landsstýriskvinnan Ingilín Didriksen Strøm, sum átti uppskotið um elveitingarlógina, hevði ikki gjørt sum Høgni Hoydal og leitað sær stuðul frá Sambandsflokkinum, og tí bleiv málið heilt einfalt ikki avgreitt. Og her ber ikki til at skjóta seg undir, at tað er eitt etiskt mál.

Tað er greitt, at her er meira misnøgd innanhýsis í samgonguflokkunum, enn hvat forfólkini vilja viðganga alment. Meðan greiðar ábendingar eru um, at vit de facto hava eina minnilutastjórn, sum dúvar uppá ein stuðulsflokk frá máli til mál. Akkurát tað er onki óhoyrt, og minnilutastjórnir kenna vit úr mongum øðrum londum. Men har hava stjórnirnar undirtøku í egnum rekkjum. Í Føroyum hava vit á papírinum eina meirilutastjórn, men í veruleikanum ikki, tí Landsstýrið ikki kann rokna við sínum egnu tingfólkum.